Dim het licht, neem een wijntje en zwijmel mee...

Het is vrijdag ochtend, een mager zonnetje doet haar best haar stralen door het donzige grijze wolkendek te laten stralen.
Ik lig tussen ontwaken en dromen in, in de verte hoor ik de douche aan gaan en kinderstemmen die kibbelen om het laatste stukje ontbijtkoek.
Ik trek de deken over me heen en probeer terug te gaan naar die heerlijke droom waar ik even daarvoor nog midden in lag....
Hard gebonk op de deur, het kibbelen stopt abrupt gevolgd door een kinderstemmetje dat roept: "Maaaaamaaaaah! Iemand aan de deur! Maaaaam! Schiet op nouw!

Enigzins geirriteerd schiet ik in mijn ochtendjas, fatsoeneer mijn vogelnestje op mijn hoofd wat door moet gaan voor een zwoele "just out of bed" coupe..... uhm.... tja....
Strompelend, half struikelend over een stuk speelgoed kom ik beneden.
Voor de deur staat een man gekleed in oranje zwarte kleding.
Op zijn brede borst prijkt het logo van de TNT.
Mijn hart begint sneller te kloppen, in mijn onderbuik voel ik vlinders.
Op mijn charmanst haal ik de knippen van de deur en met mijn sexy (lees: brakke) ochtendstem wens ik de man goedemorgen.
"Pakketje voor u mevrouw!", zegt de jonge frisse man, en duwt een bruine doos in mijn handen.
De blik van de man gaat nog eens over mijn gelaat, hij kijkt vreemd, wenst me nog een goedemorgen en stapt weer in zijn grote stalen witte ros.... eeh bus...
Met de doos in mijn handen loop ik door de gang langs een spiegel en werd de vreemde blik van de man mij geheel duidelijk.
Op mijn hoofd prijkt een waar ooievaarsnest, onder mijn ogen hangen resten make-up die lijken op een mislukte poging tot Smokey Eyes aaaaahahahaha....
Hoe doen die dames op televisie dat toch, opstaan met alles nog op hun plek, fris en fruitig.....zucht....

Goed, terug naar het verhaal.....
De doos is zwaar, op de voorkant zie ik mijn naam staan, ook staat er "breekbaar" en "deze kant omhoog".
Twee dwergen stuiteren om me heen en vragen mij wat er in zit en of ik hem open ga maken.
In de keuken pak ik mijn schilmesje en snij voorzichtig het zorgvuldig geplakte plakband open.
In de doos zitten lege keukenrollen (die erg welkom waren aangezien de school van Miniman Thijs volgend jaar een project hebben waarbij de lege doosjes, keukenrollen en WCrolletjes nodig hebben).
Onder de keukenrollen ligt een briefje..... "Veel plezier ermee!" lees ik....
Onder het briefje zitten gepropte kranten, langzaam haal ik de kranten weg....

Daar lig je dan..... je voelt koud aan, het was ook erg koud buiten.
Ik pak je uit de doos en laat mijn vingers over je koude glanzende staal glijden.
In een andere krant zit je handvat gewikkeld, ik zet je in elkaar en bekijk je terwijl je op de salontafel staat..
Ik bewonder je, je bent mooi, je bent gewenst.... je bent welkom :-)
In de doos zit nog een doosje  met daarin veel kleine onderdelen, mijn hart maakt een sprongetje!

Met trillende handen pak ik wat van je onderdelen.
"Het moet toch heel simpel zijn", denk ik met een glimlach...
Toch eerst maar eens even op het net kijken, daar staat een filmpje hoe het moet.
(lang leve YouTube!)

Ik leg je onderdelen op de plek waar ze moeten, en haal voorzichtig maar vol vertrouwen je handvat naar beneden.
Nog een keer, en daar ligt het.... het eerste exemplaar...... met een zucht pak ik het er voorzichtig uit en bewonder het van alle kanten.
"Perfect!", zeg ik tegen Miniman met een glimlach van oor tot oor...
Voorzichtig pak ik je op en verhuis je naar je nieuwe plekje, mijn CreaBea hoekje op zolder waar je nog heel wat uurtjes gaat blijven.
Een nieuwe vriendschap is ontstaan...... zucht...

Mijn nieuwe vriendje ;-)

Ik ben verliefd :-)

Voor mijn verjaardag kreeg ik wat geld van de oma van Maximan.
"Voor je winkeltje of spulletjes om iets mee te maken".
Maar wat..... stofjes....? fourniteuren....? kringloopbezoekje...?
Ja ik weet het!
Een buttonmachine.....
Enige twijfel....
Op de sites kijken....
Ik wilde niet alles spenderen en ook nog wat overhouden voor toch wat stofjes enzo....
Twijfel.....
Nog eens op Marktplaats kijken, en alsof het zo moest zijn was daar echt een minuut daarvoor een Buttonmachine geplaatst!

Ik plaatste snel een bod en terwijl ik dit deed viel mijn oog op de naam van de aanbieder...
Is dat niet?
Ja, volgens mij wel....
Ik mailde haar en vroeg het haar, ja hoor het was haar!
Judith van strijkapplicaties, wat toevallig!
Ze wilde hem heel graag aan mij verkopen! Joepie, eindelijk een Buttonmachine!
Hij blijft dus toch een klein beetje bij haar omdat ze hem op de blog zal zien en zijn
kunstwerkjes in de shop!
Ja je leest het goed!
Binnenkort Buttons a la Dutch Apple in de shop!

Fijne,  Creatieve Gezellige en Warme kerstavond gewenst..... :-)
Morgen een blog over de swap met Bloem en nieuws over het
Round Robin Notebook project van Kris!
Kun je niet wachten?
Klik maar eens hier......